Mim / Bir Kitap Olsaydım

21:21 merababenseda 9 Comments

     Merhaba canım okuyucu. Birkaç gündür çok yoğun olmama rağmen, akşamları yarım saatliğine de olsa bilgisayar başına geçip yorumlarınızı okuyorum, takip ettiğim bloglara göz atıyorum, kendi bloguma da bir şeyler karalamaya çalışıyorum. Bugün Part Of The Book blogunun sahibi beni çaya davet etmiş, hem de yeni davet etmiş. Atladım gidiyorum. Haydi başlayım :)

     Okuduğum kitaptan keyif almam için net, basit, sade, orasından burasından çekmeli cümleler olmaması lazım. Burdan yola çıkarsak yazacağım kitap da pek tabii böyle olacaktır.

     Bir kitap yazacak olsam, adını "1 Ekmek 1 Süt" koyardım. Ne alaka şimdi Seda, gıdayla kafayı bulmuşsun sen yıllardır diyecek olanlar sakin olun. Şöyle ki, kitap konumla ilgili aklıma ilk gelen şey yalnızlıktı. Ama öyle klişe bir yalnızlık değil benimki. Tamamen baş karakterin kendi seçimi olan bir yalnızlık. Birgün yaşadığı yerden, evinden, tanıdıklarından, etrafindeki herkesten, işinden, belki de sevgilisinden elinde küçük bir çantayla ayrılır. Bir gece önce biletini aldığı uçağa atlar (ya da otobüse. bilemedim ülke değiştirsin mi değiştirmesin mi) ve artık tek başınadır. Ne güzel değil mi? Korkutucu biraz evet kabul ediyorum ama heyecan dolu olduğu kesin. Bu yalnızlığın günümüzde geçmesi, yani modern zamanda geçmesi bence kitabı ilginç hale getiriyor. Nimetleri fazla çünkü. Kahramanımız gittiği yerde kendisine küçük, şirin bir ev tutar. Sabahları kapısına 1 ekmek 1 sü bırakılır. Yani bi başına, artık hayatındaki sayıları en minimize ettiği şekilde yaşar. Ekmeğin birazını sabah, birazını akşam yer belki. Orda yeni insanlar tanır ama kimseye bağlanmaz. Kendine bi blog açar :D Şehrindeki sergileri, festivalleri, en yeni filmleri hiç kaçırmaz. Hatta evine yakın bir kütüphane keşfeder. Akşamları boynuna iki fıs parfümünü sıkar, saçları da şampuan filan kokar, alır bez çantasını alışerişe gider. Kendisine nefis salatalar hazırlar.... Yaz yaz bitmez. Eğer Müge Anlı kahramanımızı bulmazsa, bir süre keyifli vakit geçireceği kesin :D


     Kitap Kapağıma tabii ki bir ekmek ve süt koyacak halim yok. Burası da kahramanımızın şirin evinin kapısı olsun. Sizin de içinize ferahlık veren bir fotoğraf değil mi ya :)

Arka Kapak Yazısı
"Kaçmadım" diye başladı ilk yazısına; "kaçmadım, yaptığım sadece bir tercihti. Kimseye kızgınlığımdan değil bu gidiş, kendimle kavgamı bitirdim. Kavga sonucu birlikte aldığımız karara göre, gitmeliydik. Sil baştan değildi hiçbir şey, sayfayı değiştirmekti. Benimle beraber hayatımın bu yeni döneminde, bu heyecanı paylaşmak ister misiniz?" Sonra güzel bir müzik açtı, masadan aldığı kalemle saçını tutturarak mutfağa gitti. Yalnız ilk gecesini, demlediği çayıyla kutlama akşamıydı.

Önyazı
Önyazım yok :D İtiraf ediyorum hiçbir kitabın önsözünü okumuyorum. Okuyucularıma da aynı şeyi yaşatamiyciğim.

İthaf
Yalnız kalmaya ihtiyacı olan herkese

     Umarım keyifli bir yazı olmuştur. Aklımdan ne geçiyorsa yazdım valla. Yapmak isteyenler üzerine alınıp mimi yapabilirler. Yorumlarınızı bekliyorum. Keyifli günler, akşamlar, geceler.

9 yorum:

  1. Yalnızlığı hiç sevmiyorum bana göre değil. Issız adaya düşsen şu yanıma alacağım şeyleri sorsalar helikopter, gemi, denizaltı olur. :D
    Ben senin aksine ön sözden teşekküre kadar hatta basım yıl ve yerine kadar okuyorum :D Azıcık psikopatça ama merak ediyorum :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaa ben bazen çok seviyorum, ama şöyle bilmediğim, kimsenin de beni tanımadığı bi yerde yabancı gibi yaşamak güzel olabilirdi :) Denizaltı çok iyi yaa :D
      Önsözler başıma bela ya, hiç okumam, bazen okumaya çalışıyorum, iki cümleden sonra kitabı merak ediyorum kapatıyorum :D

      Sil
  2. bu mimi dün yaptım ben de yaaa bi de son yazıma baksana nolur ama :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Baktım baktııım ^^ Harika insan, çok teşekkürler . Senin beğenini kazanmak harikulade.

      Sil
  3. bu mimi dün yaptım ben de yaaa bi de son yazıma baksana nolur ama :)

    YanıtlaSil
  4. o fotodaki ev benim olsun evet italya olsun olmazsa güney fransa :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Fotoğrafı koyarken aklıma ilk gelen İtalya'ydı deep ya :D Bigün olur belki, neden olmasın

      Sil
  5. Merhaba;
    Daha geçenlerde, yani sen bana yazmadan önce, keşfetmiştim sayfanı. Hatta ismini çok sevdim hatta ahh dedim ne yaratıcı insanlar var. Ben blogu açarken o zaman daha bloglar bu kadar revaçta değilken ismi bulmuştum sonra değiştiremedim şimdi sürüsüne bereket dünyalar var:):)
    Seni bulduğuma sevindim. Fotoğrafı çok sevdim. Önünde çiçekler olan, kulplu ahşap kapılar her zaman favorim olmuştur. Sanırım dayanamayıp panoma asacağım gözüm görsün daima diye.
    Bir kitap olsaydım nasıl olurdum diye ben de düşündüm epeyce. Önsöz de son söz de yazardım kendime herhalde. Uzun yazıları severim çünkü:) Dayanamaz yazardım. Çok eğlenceli olur muydum bilmiyorum ama içine bir şeyler çizmeden edemezdim. Yani beni açan sayfa kenarlarında minik çiçekler falan görürdü herhalde. Kalınca bir kitap olurdum muhtemelen, anlatmaktan hiiiiç vazgeçemeyeceğim sanırım. Okuyucu zevk alırdı hayale dalardı bolca. Renkli bir kapağım da olurdu, yumuşacık dokulu sayfalarım ve kapağımın üzerinde bir cildim de olurdu, ciltli kitapları ayrıca severim çünkü. Hem dış cildi olsun hem de ayrıca kalın renkli kapağım olsun isterdim.
    Umarım bundan sonra daha sık karşılaşırız bu sanal dünyada. Seni zevkle takip edeceğim.
    Sevgilerimle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu güzel yorumu yazdığınız için öncelikle çok ama çok teşekkür ederim.
      Blogumun isim babası erkek arkadaşım :D Gecenin bi körü buldu saolsun. Benim de ufak katkılarım var tabi, yok değil.
      Şöyle ara sokak, önünde çiçekler olan mütevazı ev fotoğraflarına bayılıyorum. Açıp açıp bakıyorum. Benim de oralarda fotoğrafım olsun istiyorum :D As tabi, insanın içini açıyor.
      Önsöz sevmeyen bir benim herhalde, okumaya tahammülüm yok neden bilmiyorum :D
      Biliyor musun benim çok hoşuma gidiyor içinde ufak da olsa çizimler bulunan kitaplar, minik çiçek fikri şahaneymiş.
      Ben sizi bayadır okuyorum, uçak maceranız filan hala aklımdadır, yazınızı çok beğeniyorum. Siz hep yazın, ben hep okurum.
      Blogumla ilgili söyledikleriniz için çok çok teşekkürler tekrardan.
      Hoşgeldiniiiiz :)

      Sil